Column

Nee, natuurlijk had Baudet geen gelijk

9 december 2021 om 12:05
Leestijd 4 minuten
Array
Foto: Ed van Alem

Tweede Kamerlid Thierry Baudet waarschuwde ons onlangs voor uitsluiting van ongevaccineerden. En zie wat we nu krijgen? Heeft Baudet dan toch gelijk?

Nee, natuurlijk had Baudet geen gelijk. Tenzij je je wanhopig wil vastklampen aan het idee dat een kapotte klok ook twee keer per dag de juiste tijd aangeeft.

Voor Baudet maakt de aanpak van corona – net als de aanpak van de klimaatproblemen en de migratie van moslims en zwarte mensen – allemaal onderdeel uit van een schimmige samenzwering met vage figuren die aan de touwtjes trekken op wereldniveau. Hij illustreert dat vervolgens met allerlei leugens en klassiek antisemitische verwijzingen naar de joden.

Doen alle landen hetzelfde in de aanpak van corona? Dan is dat een bewijs van dat complot. Doen ze allemaal net wat anders? Dan is dat een bewijs van dat complot. Zo kan hij zich presenteren als het lichtje in de duisternis van corona. Als de enige rationele man in de politiek, de man die ervoor zorgt dat “Europa dominant blank blijft en cultureel zoals het is” (ik citeer hier zijn eigen woorden).

Nu is voor Baudet bij de aanpak van corona discriminatie ineens wél een probleem!

Maar je kunt ook zonder de retoriek van racistische politici voor zoete koek te slikken, kritisch zijn op die corona-aanpak. Want er is veel aan de hand. We zien hoe snel je een samenleving kunt verdelen in twee groepen: gevaccineerd en ongevaccineerd. Alsof dit twee homogene groepen zijn die lijnrecht tegenover elkaar zouden staan. Die schijntegenstelling brengt de oplossing niet dichterbij. We mogen aan mensen vragen om anderen niet in gevaar te brengen, maar waar ligt de grens? We mogen vragen om solidariteit, maar met wie en hoe? Vertrouwen in de overheid is belangrijk, maar er zijn groepen in de samenleving die alle reden hebben om diezelfde overheid te wantrouwen.

Het is zo dat ongevaccineerde mensen het gezondheidzorgsysteem kunnen ontwrichten, maar in feite hebben we een structureel probleem met een krakkemikkig systeem dat vooral is ingericht op gezonde mensen, waardoor we voor noodhulp moeten aankloppen bij Duitsland. Hoe verhoudt de vaccinatiedrang zich tot het recht om over het eigen lichaam te beschikken? Niet vaccineren is ook een bedreiging voor het lichaam van een ander. En moeten we zo’n grote groep echt institutioneel willen buitensluiten?

Er zijn mensen met gerede bezwaren, al dan niet van medische aard, om zich niet te laten vaccineren. Aan de andere kant heb je mensen zoals Baudet, die zich niet willen vaccineren om de democratie en samenleving te ondermijnen voor eigen gewin. Waar is het parlement in deze? Het lijkt voortdurend achter de zaken aan te lopen, maar hoe kan men akkoord gaan met al deze vergaande maatregelen zonder enige controle, zonder einddatum?

Baudet kan zich daardoor voortdurend in de kijker spelen door middel van spektakel-activisme. Dat is een vorm van activisme dat gebaseerd is op het zodanig overschrijden van allerlei morele en fatsoensgrenzen dat de opponenten wel móeten reageren. Ophef is de kurk waar Baudet op drijft. Ophef die niet zorgt voor het oplossen van coronaproblematiek, dat mensen niet onnodig overlijden en niet onnodig in hun vrijheid beperkt worden.

Baudet is er een soort trots op en schrijft over zijn aanpak: ‘Daarom “is er altijd wat” rond FVD. Daarom is het vaak niet “leuk”, niet “prettig”: precies dát is ons werk. Onze baan. Alleen dán doen we iets dat betekenis heeft. Dus FVD zal ophef zijn – of zal niet zijn. Enjoy the ride.’

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik wil niet mee op die reis. Laten we alsjeblieft uit die agressieve en racistische achtbaan stappen.

 

De meningen geuit in de columns behoren toe aan de individuele auteurs en vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs de standpunten van IslamOmroep.