In ons land hebben we een ongemakkelijke dans rond de wet uitgevoerd, vooral wanneer het gaat om wie we binnen onze grenzen toelaten. In het verleden was de deur gesloten voor diverse predikers, vaak zonder een transparante reden. Dit fenomeen, voornamelijk waargenomen bij moslims, heeft ons in een spagaat gebracht tussen begrip en verwarring. Toch hebben de moslims de wet gerespecteerd.
Nu staat de democratie voor een uitdaging, een proef voor ons collectief geweten. De aankondiging van het bezoek van Yitzhak Herzog, de president van Israël, aan Nederland stelt ons voor een dilemma. Herzog, een haat-president pur sang, is een figuur die niet alleen controversieel is door zijn politieke standpunten, maar vooral door zijn acties en uitspraken die haat en terreur voeden.
Herinneren we ons nog de schokkende beelden van een granaat bestemd voor Gaza, voorzien van Herzogs persoonlijke zegen? Zijn woorden, “Ik vertrouw op je”, echoën nog na, gezien de destructie die nog steeds gaande is. Herzogs visie dat er in Gaza geen onderscheid gemaakt moet worden tussen strijders en onschuldige burgers legt een huiveringwekkende kijk op de werkelijkheid bloot.
De man heeft een rampzalige stempel gedrukt op de geschiedenis, met acties die door het Internationaal Gerechtshof als ‘genocide’ zijn bestempeld. Herzogs benadering van conflict, waarbij hij haat en vernietiging niet schuwt, verdient niet alleen internationale veroordeling, maar ook een toegangsweigering!
De vraag die nu voor ligt, is of we bereid zijn onze grenzen te sluiten voor een figuur wiens beleid en uitspraken zo diep geworteld zijn in de verspreiding van haat of dat we wegkijken en een dubbele maat hanteren die zijn weerga niet kent. Is dit de man die we als samenleving (via de Koning) de hand willen schudden? Moeten we niet een duidelijke lijn trekken en zeggen: “Tot hier en niet verder”?
De oproep van 200 moskeeën om de Koning te verzoeken deze haat-president niet te ontvangen, is niet alleen dapper, maar ook een noodzakelijk signaal. Het is een signaal dat zegt dat we haat geen podium bieden, dat we staan voor waarden van respect, menselijkheid en vrede.
Laat Herzog komen, als hij moet. Maar laat hem komen om geconfronteerd te worden met de gevolgen van zijn daden, niet om geëerd te worden met een Koninklijke ontvangst. Laat dit bezoek een moment zijn waarop Nederland zijn rug recht houdt tegen de wind van haat in.
Het is tijd dat we duidelijk maken: haat-presidenten verdienen geen welkom, ze verdienen een weerwoord.
De meningen geuit in de columns behoren toe aan de individuele auteurs en vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs de standpunten van IslamOmroep.
Lees ook deze columns van Azzedine Karrat
Halal: Meer dan een Label, een Levenswijze
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ In de schaduw van onze supermarkten heerst een paradox die niet langer over het hoofd kan worden gezien.
Oer-Marokkaans gevoel
Hoewel mijn dochter van zes niet zo’n sterke band had met Marokko, sprong ze een gat in de lucht toen Portugal werd verslagen en Marokko doorging naar de halve finale.